هواساز

هواساز (Air Handing Unit) یکی از تجهیزهای مهم در سیستم تهویه مطبوع (HVAC) به حساب می آید. وظیفه اصلی این دستگاه تولید هوا با کیفیت مد نظر محیط طراحی می‌باشد. این سیستم عموما پارامترهای ترمودینامیکی (همانند دما، فشار، رطوبت نسبی) و میزان آلاینده‌های هوای محیط طراحی را کنترل می نماید.

هدف تهویه مطبوع در یک نگاه کلی آماده سازی شرایطی مطلوب در هوای یک محیط می‌باشد و دستگاه هواساز یکی از مهمترین دستگاه‌های مرتبط با این هدف می‌باشد. این سیستم گاه می تواند مختصرا فقط جهت جابجایی هوا استفاده گردد و گاه می تواند همزمان با این جابجایی دمای خروجی هوا را نیز متناسب با فصل کارکرد خود کاهش یا افزایش دهد. پارامترهای هوای خروجی از آن می تواند متناسب با هدف هواساز نیز تغییر کند.

نحوه عملکرد کلی هواساز

هواساز در اصل وظیفه تنظیم پارامترهای ترمودینامیکی و بیولوژیکی هوا را برعهده دارد. پارامترهایی نظیر دما، سرعت، نسبت رطوبت و میزان آلاینده‌های موجود در هوا، از جمله پارامترهایی است که دستگاه وابسته به نوع کاربری خود می تواند مورد کنترل قرار بدهد. این سیستم به منظور کنترل میزان آلاینده‌های موجود در هوا دارای فیلترهایی نظیر فیلتر فلزی، فیلتر کیسه ای، هپافیلتر و اولپافیلتر می‌باشد. وابسته به نوع کاربری آن درصد فیلتراسیون و تعداد مراحل فیلتراسیون متغیر می‌باشد. پس از جداسازی آلاینده‌های موجود در هوا، سیال هوا در گذر از کویلهای گرمایشی و سرمایشی تحت تماس با سیال آب گرم و سرد قرار گرفته و دمای هوا نیز متناسب با فصل و نوع کاربری این دستگاه کاهش یا افزایش می یابد.

در مرحله نهایی در برخی از انواع هواسازها توسط دستگاه رطوبت زن و رطوبت گیر پارامتر نسبت رطوبت هوا نیز کنترل می گردد. در برخی موارد دستگاه ملزم به افزایش شدید رطوبت نسبی هوا می‌باشد که در این صورت به آنها ایرواشر نیز گفته می‌شود. دستگاه ایرواشر عموما در سالنهای پرورش قارچ و…. مورد استفاده قرار می گیرد.

اصول کار هواساز

ساختار این دستگاه بسیار ساده است. این سیستم دارای تعدادی کویل سرد و گرم، فن، تعدادی فیلتر، رطوبت زن، کانال میباشد. همچنین شامل محفظه‌های تامین و توزیع هوای سرد و گرم است. طرز کار دستگاه هواساز به این صورت است که آب سرد و گرم در دستگاههایی مانند چیلر و بویلر و غیره… تولید شده و از طریق لوله کشی به سیستم منتقل می‌شوند.

در درون سیستم چند فن کوچک یا یک فن بزرگ تعبیه شده است. این فن ها هوا را از روی کویلهای سرد و گرم دمیده و پس از سرد یا گرم کردن هوا  به محلهای مورد نظر از طریق کانال کشی توزیع می‌کند. بدین صورت که در فصل گرم آب سرد در کویل ها در جریان است که به آن هواساز سرمایشی و در فصل سرد آب گرم در کویل جریان دارد که به آن هواساز گرمایشی گفته می‌شود.

محصول مرتبط و پرفروش: اگزاست فن

در برخی از مدلهای این دستگاه بجای اینکه برای خنک کاری هوا، آب سرد از چیلر وارد کویل شود ماده مبرد مستقیما و بدون واسطه از چیلر به داخل کویل انتقال پیدا می‌کند. در این صورت به کویل اواپراتور نیز گفته می‌شود. بدین گونه است که این نوع از هوا ساز ها به دستگاههای DX معروف می‌باشند.

نحوه محاسبه ظرفیت هوای تولیدی

منظور از ظرفیت هواساز همان میزان حجم هوای تولیدی در زمان معین برای یک محیط خاص می‌باشد. این میزان حجم هوای تولیدی سیستم در واحد زمان را اصطلاحا تحت عنوان دبی حجمی هوای تولیدی (Total Air Flow) می شناسیم. به منظور محاسبه ظرفیت این دستگاه‌ها بهتر است بدانیم در داخل محیط طراحی نیاز است که چند بار در ساعت هوا تعویض گردد. میزان تعویض هوا در ساعت مهمترین فاکتور تعیین ظرفیت این دستگاه می‌باشد.

همانطور که مشخص است هر محیطی در گرو فعالیت ساکنین و دستگاه‌ها دچار کاهش سطح اکسیژن و افزایش گرما می گردد. همچنین در محیطهایی که در معرض نفوذ سرما از بیرون می‌باشد ممکن است دمای محیط بعد از مدت کوتاهی دچار کاهش شدید گردد. بنابراین دستگاه هواساز در فصول مختلف و در محیطهای مختلف به تعداد استانداردی برای هر محیط خاص وظیفه تعویض هوا را برعهده دارد.

فاکتورهای دیگری نیز در محاسبه ظرفیت این سیستم می تواند دخیل باشد از جمله حجم یا فضای محیط طراحی، دمای محیط بیرون در پیک کاری در فصول تابستان و زمستان، کاربری محیط طراحی (مسکونی، صنعتی، ورزشی، بیمارستان و غیره).

عموما ظرفیت هواساز بر اساس حجم واحد تولیدی هوا در زمان با واحدهای CFM (Cubic Foot Per Minute) یا فوت مکعب در دقیقه و متر مکعب در ساعت CMH  (Cubic Meter Per Hour) معین می گردد. برای تبدیل واحد CFM  به متر مکعب در ساعت کافی است عدد CFM را در 1.7 ضرب کنیم تا عدد حاصل دبی حجمی هوا را بر اساس واحد متر مکعب بر ساعت نمایش بدهد.

اجزای تشکیل دهنده هواساز

1. کویلهای سرمایشی و گرمایشی
2. فن یا بادزن
3. فیلتر ها
4. رطوبت زن

کویل سرمایشی و گرمایشی

کویلهای سرمایشی و گرمایشی برای تامین دما و رطوبت هوا در هواساز تعبیه می گردد. در سیستم هواساز در صورت نیاز به رطوبت گیری و با استفاده از سرمایش هوا جهت رساندن دما به نقطه شبنم این کار صورت میگیرد. پس از آن با استفاده از کویلهای گرمایشی که بعد از کویل سرمایشی نصب می‌شود میزان رطوبت هوای تهویه شده به میزان مورد نظر کاهش می یابد. در مناطق سردسیر احتمال یخ زدگی در فیلترها و لوله‌های آب بسیار بالا است. به همین دلیل از کویل پیشگرمکن به عنوان ابتدایی ترین جز دستگاه هواساز استفاده می‌شود. برای این پیشگرمکن یک سیستم کنترلی نصب می‌شود تا در صورت عمل نکردن درست کویل، برای اینکه به دستگاه آسیبی نرسد هواساز خاموش گردد.
کویلهای سرمایشی با استفاده از آب مبرد و کویلهای گرمایشی با استفاده از آب گرم تولیدی توسط مبدل گرمایی یا بویلر یا با بخار آب و یا با برق کار میکند. در بعضی از دستگاههای هواساز با توجه به شرایط از ماده مبرد در داخل کویل استفاده می‌شود. اگر محدودیت فضا وجود داشته باشد و فضای لازم برای سیستم گرمایش و سرمایش وجود نداشته باشد. از کندانسینگ یونیت که شامل کمپرسور و کندانسور هوایی است استفاده می‌شود.می توان آن را در پشت بام و یا کنار ساختمان نصب کرد و ماده مبرد را به طور مستقیم به کویل سرمایشی تزریق کرد. به این نوع اصطلاحا هواساز با کویل DX می گویند.
این دستگاه با توجه به عدم نیاز به سیستم موتور خانه و سیستم چیلر و الکتروپمپهای سیرکولاتور و همچنین سیستم برج خنک کننده و تاسیسات لازم دیگر که به سیستمهای مذکور وابسته هستند می تواند موجب پایین آمدن هزینه‌های نهایی سیستم و صرفه اقتصادی را برای خریدار داشته باشند.

فیلتر ها

در دستگاههای هواساز نوع فیلترهای به کار رفته اهمیت بسیاری دارد. فیلترهای متفاوت در دستگاه تصفیه هوا با توجه به مواد تشکیل دهنده و تکنولوژی ساخت قادر به حذف مواد آلاینده‌های مختلف در هوا را دارد. اگر امکان استفاده همزمان از چند نوع مختلف از فیلترها باشد، هوا به طورکامل تصفیه می‌شود و هیچ گونه آلودگی ای وارد محل مورد نظر نمی‌شود.

رطوبت زن

رطوبت سازها یا رطوبت زن ها باید در جاهایی نصب شوند که هوا بتواند بخار مورد نیاز را جذب کند. درجه حرارت هوایی که رطوبت زده می‌شود باید بیشتر از درجه حرارت نقطه شبنم فضایی باشد که رطوبت زنی میگردد. وقتی به هوای تازه و یا مخلوط هوای رفت و برگشت رطوبت می زنید شاید لازم باشد هوا پیش گرم شود تا بتواند رطوبت را جذب کند.

فن یا بادبزن

فن یا بادزن، یکی از اصلی ترین اجزای یک سیستم هواساز جهت ایجاد جریان هوا است. فن یا بادزن مورد استفاده در سیستم بسته به نوع طراحی می تواند یکی از مدلهای فن سانتریفیوژ بکوارد باشد. جنس فن ها از ورق گالوانیزه می‌باشد که در مقابل رطوبت موجود در محفظه داخلی دستگاه مقاومت دارد. فنهای استفاده شده در هواساز می تواند از انواع زیر باشد:

• • فن سانتریفیوژی
  • بلاگ فن
  • فن آکسیال

نحوه محاسبه ظرفیت هواساز

در هواساز همانطور که پیشتر توضیح داده شد از کویلهای سرمایشی (برودتی) و گرمایشی جهت تنظیم دمای هوا مورد استفاده قرار می گیرد. ظرفیت برودتی کویل سرمایشی یا ظرفیت حرارتی کویل گرمایشی در اصل همان میزان انتقال انرژی گرمایی از هوا به سیال داخل کویل در واحد زمان می‌باشد. میزان ظرفیت حرارتی و برودتی کویل دستگاه وابسته سه پارامتر اصلی می‌باشد.

1.  دمای خروجی محیط در پیک کاری (تابستان و زمستان)
2. دمای ایده آل محیط طراحی (وابسته به نوع کاربری)
3. میزان دبی حجمی هوای تولیدی با توجه به اصول انتقال حرارت ظرفیت حرارتی و برودتی آن نیز معین می گردد. برای این کار عموما از واحدهای BTU/H و KW یا  TR(تن تبرید) استفاده می گردد.

 انواع هواساز به لحاظ نوع هوای ورودی

1. هواساز فول فرش: در برخی از انواع سیستم هواساز میزان حجم هوای تولیدی به صورت کامل از هوای تازه (Fresh Air) محیط بیرون تامین می‌شود. در این صورت به این مدل دستگاه، فول فرش (Full Fresh Air Handing Unit) گفته می‌شود. تخمین میزای هوای تازه مورد نیاز برای این نوع عموما براساس نوع کاربری، تعداد ساکنین و عوامل متعدد دیگری تعیین می گردد. استاندارد ASHRAE نیز در این زمینه می تواند منبع معتبری جهت تعیین ظرفیت مدل فول فرش محسوب گردد.
2. هواساز با هوای برگشتی: در برخی دیگر از انواع این محصول منبع ورودی هوا می تواند مخلوطی از هوای محیط برگشتی (Return Air) و هوای تازه (Fresh Air) باشد. که در این صورت منبع تغذیه ورودی هوا در محفظه اختلاط (Mixing Box) مخلوط می گردد. پس از این، از فیلتراسیون و کویلهای سرمایشی و گرمایشی گذر می نماید. نسبت هوای ورودی تازه و هوای برگشتی در این نوع براساس استانداردهای معتبر ASHRAE تعیین می گردد.

انواع هواساز به لحاظ نوع کاربری

هواساز به لحاظ نوع کاربری و در بیانی دیگر به لحاظ محیط تامین هوا به دسته بندیهای متنوعی تقسیم می گردد. مهمترین آنها عبارتند از خانگی، صنعتی و هایژنیک که در ادامه به معرفی هر یک از آنها خواهیم پرداخت.

هواساز خانگی (Home Air Handing Unit)

در دسته اول این محصول جهت کاربری برای تامین هوای مورد نیاز برای یک مجموعه آپارتمانی یا مسکونی مورد کاربرد قرار می گیرد. هدف هواساز خانگی تامین هوای مورد نیاز برای ساکنین یک مجموعه و یک آپارتمان می‌باشد. بنابراین کیفیت هوای خروجی مدل خانگی باید براساس استانداردهای مورد نیاز جهت راحتی ساکنین طراحی گردد.
نوع خانگی این دستگاه به منظور کاهش و افزایش دمای آپارتمان (متناسب با فصل) و همچنین کاهش آلاینده‌های محیط محل سکونت عموما دارای کویل سرمایشی، کویل گرمایشی و یک سیستم فیلتراسیون نهایتا دو مرحله ای (فیلتر فلزی، فیلتر کیسه ای)  می‌باشد. این سیستم خانگی عموما براساس متراژ کلی محیط مسکونی و تعداد بخشهای هوادهی (Zone) طراحی می گردد.

هواساز صنعتی

هواساز صنعتی جهت تهویه مطبوع محیط یک سوله یا کارگاه مملو از تجهیزات صنعتی همراه با انسان طراحی می گردد. بنابراین هدف در یک مدل صنعتی فراهم آوردن شرایط ایده آل هوا با کیفیت مورد استاندارد تجهیزات و انسان به صورت همزمان می‌باشد. وقتی سخن از کیفیت هوای خروجی یک مدل صنعتی برای یک محیط کارگاهی می‌شود عموما استانداردهای طراحی بیشتر جوانب مورد نیاز تجهیزات را در نظر می گیرند. زیرا با بحث اتوماسیون می توانیم از حضور دائم انسان در محیطی نامناسب و غیر استاندارد جلوگیری نماییم. در نوع صنعتی معمولا یک کویل سرمایشی و گرمایشی و یک سیستم هوادهی شامل فن فوروارد و بکوارد استفاده می گردد.

هواساز (بیمارستانی) هایژنیک

هواساز هایژنیک عموما پیشرفته ترین نسل از انواع این سیستمها محسوب می گردد. عموما برای تهویه مطبوع یک اتاق تمیز (Clean Rome) یا به طور کلی محیط یک بیمارستان طراحی و مورد استفاده قرار می گیرد. سیستم هایژنیک عموما دارای سیستم فیلتراسیون و تجهیزات داخلی پیشرفته ای است که عملا از ورود هرگونه باکتری و آلاینده به داخل محیط جلوگیری می نماید. فیلتراسیون سیستم هایژنیک عموما دارای 4 یا 5 مرحله شامل فیلتراسیون با قدرت هپا و اولپا نیز می‌باشد.

انواع هواساز از لحاظ کاربرد

به طور کلی هواساز به خودی خود گرمایش یا سرمایش تولید نمی‌کند. بلکه تعدادی کویل آب گرم و سرد در آنها وجود دارد که گرما و سرمای خود را از دستگاه‌هایی مانند بویلر، پکیج، چیلر و غیره تامین می‌کند. این دستگاه‌ها به خود به 3 دسته کلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از:

1. معمولی
2. بهداشتی
3. هیت ریکاوری (بازیافت کننده گرما)

هواساز معمولی

هواساز معمولی از نظر اجزای سازنده به چند دسته تقسیم می‌شوند.

1-1. از نظر فن: هواساز ها از نظر نوع چیدمان فن به 2 صورت تقسیم می‌شوند.
هواساز با فن دمنده: فن هوا را به میان محفظه مخلوط کن، فیلتر ها و کویل ها می وزد در این نوع قسمت بعد فن دارای فشار مثبت است.
هواساز با فن مکنده: فن هوا را از میان محفظه مخلوط کن، فیلتر ها و کویل ها مکیده و به کانال توزیع می فرستد در این نوع قسمت قبل فن دارای فشار منفی است.

2-1. از نظر نوع کویل: هواساز معمولی از نظر کویل به چند دسته تقسیم می‌شوند.

1. کویل DX: در برخی از سیستم ها تهویه بجای لوله‌های سرد و گرم هواساز را مستقیم به پمپهای حرارتی چهار فصلی مانند سیستم تهویه GHP و VRF متصل می‌کنند و در واقع اواپراتور دستگاه GHP و VRF را در هواساز جا گذاری می‌کنند به این سیستم کویل DX می گویند.
2. پکیج یونیت: اگر مستقیما چیلر به هواساز متصل شود یعنی بدون وجود مدار آب سرد به این سیستم پکیج یونیت می گویند.

3-1. از نظر فیلتر: هواساز معمولی از نظر فیلتر به چند دسته تقسیم می‌شوند.

1. فلزی
2. کیسه ای
3. فایبرگلاس
4. هپا

4-1. از نظر موتور: هواساز معمولی از نظر موتور به چند دسته تقسیم می‌شوند.

1. معمولی (دورثابت)
2. اینورتر (دور متغیر)

5-1. از نظر جنس بدنه: هواساز معمولی از نظر جنس بدنه به چند دسته تقسیم می‌شوند.

1. گالوانیزه
2. استیل (S)

6-1. از نظر تنظیم کننده رطوبت: هواساز معمولی از نظر تنظیم کننده رطوبت به چند دسته تقسیم می‌شوند.

1. رطوبت زن بخار ساز
2. رطوبت زن تبخیری
3. رطوبت زن اولتراسونیک
4. رطوبت زن اسپری آب
5. رطوبت زن نازل رسانشی

هواساز بهداشتی

در این نوع از هواساز نوع فیلترهای به کار رفته در آنها، آب بند بودن دریچه‌ها و درزها برای جلوگیری از ورود ذرات آلاینده به محیطهای مورد نظر استفاده می‌شود. از مدل بهداشتی در اماکن بسیار حساس مانند بیمارستانها، اتاقهای تمیز و غیره استفاده می‌شوند.

هواساز هیت ریکاوری (بازیافت کننده گرما)

این نوع از هواساز به صورت دو طبقه طراحی و ساخت می‌شود. به این صورت که هوای سرد شده از طبقه پایین سیستم وارد ساختمان میشود. سپس هوای ساختمان که دمای آن از بیرون کمتر است برای بازیافت انرژی به دستگاه هواساز باز میگردد و هوای بازگشتی وارد مبدل حرارتی می‌شود. چون دمای آن از دمای ورودی بیرون کمتر است اندکی دمای هوا را کاهش می دهد که این خود باعث کاهش مصرف انرژی میگردد.

اهداف اصلی استفاده از هواساز

1. کنترل دما
2. تنظیم رطوبت
3. کنترل سرعت وجهت حرکت هوا
4. تصفیه هوا با فیلتر کردن آن

تولید دستگاه هواساز

هواساز صنعتی تولیدی این شرکت در ظرفیتهای 800 الی 60.000 سی اف ام (فوت مکعب در دقیقه) به صورت یکپارچه با قابلیت مونتاژ درب کارخانه تولید و عرضه می گردد. هواساز صنعتی با ظرفیت بالاتر از 30 هزار فوت مکعب در دقیقه به صورت مونتاژ در محل پروژه تولید و عرضه می گردد. هواساز خانگی تولیدی این شرکت عموما در ظرفیتهای 400 الی 30.000 سی اف ام (فوت مکعب در دقیقه) به صورت پکیج یکپارچه تولید و عرضه می گردد. مدل خانگی تولیدی این شرکت عموما توانایی تامین هوای یک محیط مسکونی تا مساحت 1000 متر مربع را دارا می‌باشد. این سیستم می تواند به منظور تامین هوای یک مجموعه به صورت یکپارچه نیز طراحی و تولید گردد.

اصول کار تامین و تصفیه هوا در هواساز

به طور کلی اصول کار دستگاه هواساز به تامین هوایی آن بستگی دارد. معمولا سیستم را در فضای باز قرار می دهند تا عمل تامین هوا ایجاد تشکیل شود که این عمل به 3 صورت زیر است:

1. تامین صد در صدی هوا از بیرون و ارسال آن به ساختمان (full fresh)
2. گردش صد در صدی هوا ی داخل و عدم تامین هوای تازه از بیرون (circling)
3. تامین بخشی از هوای برگشت داخل و بخشی از بیرون و ترکیب هر دو در محفظه اختلاط (mixing box)

طرز کار تصفیه این سیستم به فیلتراسیون آن بستگی دارد که بسته به نوع کاربری آن متفاوت است. از انواع فیلتراسیون ها مانند فیلتر فلزی، فیلتراسیون کیسه ای، فیلتراسیون هپا و فیلتراسیون اوپا استفاده می‌شود. به طور استاندارد از فیلترهای قابل شستشو آلومینیومی استفاده می‌شود.

انواع رطوبت زن در هواساز

1. رطوبت ساز صنعتی دارای تشتک گرم: ظرفیت این رطوبت ساز ها بسیار وسیع است. تشتک این نوع رطوبت ساز را می توان توسط یک مبدل حرارتی که با بخار یا آب گرم کننده تغذیه می‌شود گرم کرد. می تواند مستقیما در زیر کانال و یا در محلی مجزا نصب شود و توسط یک شلنگ، بخار تولید شده را منتقل نماید. در هر حالتی که باشد باید یک منیفولد برای توزیع بخار در نظر گرفته شود.
   تمامی رطوبت زنهای از نوع تشتک باید دارای وسیله مقدار آب و سیستم تخلیه یا شستشو باشند. اگر از آب خام استفاده میکنید، باید رطوبت زن به صورت دوره ایی تمیز و رسوب زدایی شود.در صورتی که دستگاه کار نمیکند باید تمامی آب داخل آن را تخلیه کرد تا مانع رشد باکتری در محل آب ساکن شود.
2. رطوبت ساز با تزریق مستقیم بخار: با افزودن مستقیم بخار به هوا می توان فرآیند رطوبت زنی را ساده کرد. بخار مورد استفاده در این مدل توسط یک دیگ بخار کم فشار تولید خواهد شد. توجه شود که رطوبت زن ها باید در محلی نصب شوند که هوا قبل از تماس با وسایلی چون کویل،دمپر و تیغه منحرف کننده بتواند بخار تغذیه را جذب کند. در غیر این صورت احتمال دارد در داخل کانال تقطیر رخ بدهد. چون در این نوع رطوبت زن، بخار تولید شده در دیگ بخار مستقیما به درون فضا یا کانال توزیع تزریق می‌شود.
3. رطوبت ساز الکتریکی خودکفا از نظر تولید بخار: در این نوع رطوبت ساز صنعتی، آب معمولی شهر توسط انرژی الکتریکی تولید شده به وسیله الکترودها یا گرمکنهای مقاومتی تبدیل به بخار میگردد. تولید بخار در فشار اتمسفریک انجام می‌شود. این بخار از راه یک منفولید به درون سیستم کانال، تغذیه می‌شود. در برخی از انواع این رطوبت زنهای صنعتی، بخار توسط یک فن مستقیما به درون فضای مورد نظر تخیله میگردد.
4. رطوبت ساز پودر کننده: در این نوع رطوبت ساز صنعتی، باید تصفیه آب مد نظر باشد و برای حذف کردن غبار از هوای رطوبت زده شده از فیلترهای مناست استفاده کرد. با توجه به نوع کاربری و کیفیت آب، برای حذف مواد معدنی می توان از سیستم اسمز معکوس یا RO  یا تصفیه آب به روش یون گیری DI استفاده کرد. در عین حال، باید توجه داشت که قسمتهای خیس دستگاه بتواند در مقابل اثرات خورندگی آب DI یا RO مقاومت داشته باشد.
5. رطوبت سازهای دارای بستر مرطوب: در رطوبت سازهای با بستر صلب از یک هسته متخلخل استفاده می‌شود. هوا بر روی این بستر گردش میکند. همزمان با آن، هوا به درون مجرا می وزد. این رطوبت زن ها آدیاتیک هستند و همزمان با رطوبت زنی، هوا سرد نیز می‌شود. غالبا این رطوبت زن برای دو منظور (رطوبت زنی در زمستان و سرمایش در تابستان) استفاده می‌شود. نرخ تبخیر متناسب با درجه حرارت، رطوبت و سرعت هوا تغییر میکند.

اصول رطوبت زنی

در فصول گرم سال که هواساز به صورت سرمایشی کار می‌کند بخار آب موجود در هوا که با گذر از سطح کویل و برخورد با سطح سرد کویل به مایع تبدیل میشود. آب قطره قطره به محفظه زیرین هواساز می چکد و در آنجا جمع می‌شود و از آنجا تخلیه می گردد. بدین صورت رطوبت هوا گرفته می‌شود. ولی اگر در مکانهایی نیاز به رطوبت باشد در مسیر عبور هوا در هواساز از تجهیزات رطوبت زنی مانند افشانکهای تزریق آب استفاده می کنیم تا رطوبت را افزایش دهیم.

انواع فیلترهای دستگاه هواساز

فیلترهای مورد استفاده درون این دستگاه می تواند متنوع و متفاوت باشد. مهمترین فیلترهای هواساز عبارتند از: فلزی، کیسه ای، روغنی، خشک، کربن فعال، هپا و اولپا که در ادامه به معرفی تک تک آنها خواهیم پرداخت.

فیلتر فلزی: برای جداسازی ذرات معلق در هوا به‌کار می‌رود و معمولاً از جنس گالوانیزه یا آلومینیوم است. عموماً بعنوان پیش‌ فیلتر یا اولین مرحله فیلتراسیون در هواساز به کار برده می‌شود.در سامانه‌های تصفیه هوای دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فیلتر از چندین ورقه مشبک فلزی که بصورت چین‌خورده هستند و روی یکدیگر در داخل یک قاب فلزی مستقر شده‌اند، تشکیل شده‌ است. نحوه قرارگیری این ورقه‌های مشبک در داخل قاب از ورقه‌های با چشمه‌های بزرگتر به ریزتر بوده و قابلیت جداسازی ذرات با قطر بیشتر از یک میلی متر را دارد.

فیلتراسیون کیسه ای: درفیلتر کیسه‌ای، مطابق نامش، پارچه فیلتر برای افزایش سطح فیلتر، به شکل کیسه‌هایی در کنار هم قرار گرفته است. پارچه فیلتر مورد استفاده از الیاف مصنوعی نبافته و قاب فیلتر فلزی یا پلاستیکی می‌باشد. این نوع فیلتر در کلاس بازدهی F5 تا F9 تولید می گردد و در تهویه مطبوع و صنعتی، از جمله دستگاه هواساز، کاربرد وسیعی دارد. هر کی از کلاسهای بازدهی دارای راندمان مشخصی در فیلتراسیون گرد و غبار با بزرگی 1 میکرون مورد استفاده قرار می گیرند. این فیلترها جز دسته فیلترهای راندمان بالا می‌باشند و عموما راندمان این کیسه‌ها از 45 درصد تا 85 درصد متغیر است.

فیلتر روغنی: فیلترهای روغنی از یک سطح، الیاف پلیمری یا الیاف پارچه ای که به نوعی روغن مخصوص بدون بو آغشاه شده، تشکیل شده است. ذرات معلق در هوا با قطر بالاتر از ۱۰ میکرومتر در عبور از این سطح روغنی به آن می چسبند و ذران ریزتر همراه هوا از آن عبور میکند.این فیلترها معمولا به صورت پنلی در ابعاد ۶۰۰ * ۶۰۰ و ۶۰۰ *۳۰۰ میلی متر و ضخامت ۱۰۰ میلی متر می‌باشند. نوعی از این فیلترها به صورت یک رول می‌باشد که مدام بین دو قرقره در حرکت است و هنگام جمع شدن روی هم قرقره دوباره به روغن آغشته می گردد و هم ذرات جمع شده روی سطح توسط یک تیغه از روی سطح فیلتر جدا میگردد راندمان این فیلترها بین ۳۰ تا ۵۰ درصد می‌باشد و در گروه G4 – F6 قرار میگیرد.

فیلتر خشک: این نوع فیلترها که به عنوان پیش فیلتر استفاده می گردد به راحتی قابل شستشو و تعویض می‌باشد ذرات با قطر بالاتر از ۱۰۰۰ میکرون را می توانند با راندمان ۶۰ درصد و با قطر بالاتر از ۱۰۰ میکرون با راندمان ۲۰ درصد جذب میکند. این فیلترها می توانند از چند سطح مش آلومینیومی یا گالوانیزه و یا پد الیاف پلیمری باشند. راندمان و قدرت جذب فیلترهای پد دار از فیلترهای فلزی بالاتر می‌باشد.پد الیاف نیز در یک قاب آلومینیومی با گالوانیزه چوبی قرار می گیرند که حالت خود را حفظ نمایند.سرعت حرکت هوا روی این فیلتر مانند فیلترهای روغنی توصیه می‌شود.

فیلترهای کربن اکتیو (الکترو استاتیک): عملکرد فلیترهای کربن اکتیو، الکترو استاتیک به این صورت است که با استفاده از جذب ذرات گاز و بخار در حد میلیون و یا حتی در حد بیلیون است. این فیلترها می توانند در جذب و حذف دود سیگار و آلاینده‌هایی از این دست بسیار موثر باشند. نوع دیگر این فیلترها که الکترواستاتیک می‌باشد با استفاده از صفحات باردار این سیستم ها هوای یونیزه جذب و فیلتراسیون می‌شود. فیلترهای فرا بنفش که نوعی فیلتر الکتریکی محسوب می‌شوند می توانند میکروارگانیسمهایی نظیر ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها را نیز جذب نمایند.

فیلتراسیون هپا: فیلتر هپا که مختصر شده کلمه Filter High Efficiency Particulate Air (فیلترینگ ذرات هوا با عملکرد بالا) بوده، یکی از مهم ترین نوع فیلترها در سیستم ها تهویه مطبوع یا تصفیه هوا می‌باشد. این نوع فیلتر عموما براساس نوع طراحی و آنالیز هوا مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع فیلترها قادرند ذرات را تا بزرگی 0.3 میکرون را فیلتر کنند. این فیلترها بر اساس نوعی رده بندی در تیپهای مختلف قرار می گیرند و اگر کنار اسم فیلتر از حرف W استفاده شود به معنای قابل شستشو بودن می‌باشد.از طرفی هر کدام از انواع فیلترها  قادرند تا درصد معینی از ذرات بزرگتر از 0.3 میکرون را فیلتر کنند که با توجه به همین درصد در رده‌ها مختلف قرار می گیرند. در جدول زیر انواع رده بندی فیلتر نوع هپا مشخص شده است.

فیلتراسیون اولپا: ULPA FILTER که مختصر شده کلمه Ultra – Low Particulate Air Filter  (فیلترینگ ذرات بسیار ریز هوا) بوده یکی دیگر از بخش ها مختلف فیلتراسیون هوا محسوب می‌شود. تقریبا به لحاظ عملکرد مشابه فیلتر نوع هپا می‌باشد. با این تفاوت که این نوع فیلتراسیون قادر است آلاینده‌ها ذرات هوا را تا بزرگی 0.12 میکرون فیلتراسیون کند.

قیمت هواساز صنعتی و خانگی

قیمت هواساز وابسته به نوع کاربری، متریال مورد استفاده در تولید هواساز، میزان ظرفیت هوادهی دستگاه و همچنین ظرفیت برودتی و گرمایشی آن متغیر باشد. قیمت نهایی محصول وابسته به تعداد تجهیزات به کار رفته در این تجهیز برآورد می گردد. هرچه میزان پارامترهای کنترلی هوا افزایش یابد، تجهیزات به کار رفته در دستگاه نیز افزایش می یابد و در نتیجه قیمت آن نیز افزایش خواهد یافت. به منظور تعیین دقیق قیمت هواساز صنعتی و خانگی لطفا با کارشناسان شرکت تماس حاصل نمایید.

مزایای هواساز

هواسازها دارای تنوع بالایی برای خریداران و کاربران هستند. چه از لحاظ ابعادی و ظرفیتی، چه از نظر اجزای سازنده و نوع و کیفیت آن ها و چه حتی از نظر کارایی و نحوه عملکرد می توان رنج وسیعی از هواسازها را برشمرد. علاوه بر آن، برخی از تولید کنندگان امکان طراحی و تولید سیستمهای سفارشی مطابق نیاز و میل کاربران را نیز ارائه می دهند که می تواند موید پیشرفت و کارآمدی این سیستم ها باشد.

1. راندمان بالای هواسازها.
2. قابلیت کاربرد برای سرمایش و گرمایش.
3. امکان تنظیم دمای هوا و تعیین برنامه هفتگی.
4. دارای ریموت کنترل از راه دور.
5. مستقل بودن تهویه مطبوع هر واحد آپارتمان.
6. امکان تنظیم میزان اختلاط هوای برگشتی با هوای تازه و صرفه جویی در انرژی.
7. استفاده از چندین لایه فیلتر برای تولید هوای پاک.
8. عدم اشغال فضای خانه به دلیل نصب بر روی پشت بام.
9. نصب و راه اندازی آسان.
10. تعمیرات و نکهداری آسان.

معایب هواساز

1. نیاز به موتورخانه و تجهیزات چیلر و بویلر.
2. نیاز به کانال کشی و افزایش هزینه مربوط به آن.
3. در برخی از این دستگاه‌ها، دما و رطوبت هوا به طور دقیق تنظیم نمی‌شود.
4. برای مناطق با رطوبت بالا مناسب نمی‌باشد.

محصولات مرتبط:

اکسیژن ساز صنعتی