انواع گرید استیل

استیل یا همان فولاد ضدزنگ، یکی از پرکاربردترین آلیاژهای صنعتی در جهان است. اما برخلاف تصور بسیاری از افراد، همه‌ی ورق‌ها و قطعات استیل یکسان نیستند. هر کدام از انواع گرید استیل (مانند 304، 316، 310، 201 و 430) ویژگی‌های متفاوتی دارند که آن‌ها را برای صنایع گوناگون مانند غذایی، شیمیایی، دریایی، پزشکی و ساختمانی مناسب می‌سازد.

طبقه بندی گریدهای مختلف استیل

برای اینکه تصویر دقیقی از «نقشه راه» داشته باشیم، بهتر است خانواده های اصلی را بشناسیم. خانواده آستنیتی (عمدتاً سری 300 مانند 304، 316، 310، 321، 347 و همچنین 201) غیر مغناطیسی در حالت آنیل، بسیار شکل پذیر و جوش پذیر است و در اکثریت کاربردهای صنعتی دیده می شود.

خانواده فریتی (سری 400 مانند 430 و 409) مغناطیسی، فاقد نیکل یا کم نیکل و اقتصادی تر است اما شکل پذیری و جوش پذیری محدودتری دارد و در محیط های ملایم تر به کار می رود.

خانواده مارتنزیتی (مانند 410، 420، 431) قابلیت سختکاری دارد و در جایی که سختی و سایش اهمیت دارد دیده می شود. خانواده دوپلکس (مانند 2205 و اَبَردوپلکس ها) تعادلی میان استحکام بالا و مقاومت عالی در محیط های کلریدی ارائه می دهد.

یک خانواده دیگر هم «رسوب سخت شونده» است (مانند 17-4PH) که با عملیات پیری، استحکام بسیار بالایی می گیرد. دانستن این نقشه کمک می کند هر گرید را در جای درستش ببینیم.

استیل 304؛ نقطه شروع رایج و متعادل

304 مشهورترین گرید آستنیتی است که تعادل کم نظیری میان مقاومت به خوردگی عمومی، شکل پذیری، قابلیت پرداخت سطحی و جوش پذیری ایجاد می کند. نسبت کلاسیک «18-8» (حدود 18% کروم و 8% نیکل) دلیل همین تعادل است.

چگالی فولاد ضد زنگ 304 معادل 7.93g/cm³ است. باتوجه به گرانقیمت بودن استیل گرید 304، خدمات برش و ماشینکاری آنها توسط دستگاه CNC (و یا سیستم‌های پیشرفته‌تر) صورت می‌پذیرد.

در تماس با آب، بسیاری از اسیدهای رقیق و محیط های داخلی، پایداری سطحی مناسبی دارد و به آسانی تا سطوح بهداشتی پرداخت می شود. در عین حال باید پذیرفت که در حضور یون کلرید و به ویژه در دماهای بالاتر، استعداد «حفره ای شدن» و «ترک تنشی ناشی از کلرید» بالا می رود؛ جایی که 304 دیگر انتخاب مطمئنی نیست.

کاربردهای قطعات استینلس استیل 304 اغلب بر اساس خواص و ویژگی های آن‌ها تعیین می‌شود. بنابراین به منظور آگاهی بیشتر از تأثیر ویژگیهای استیل 304 بر فرآیند فلزکاری و تولیدات صنعتی، لازم است با مزایای این متریالها بیشتر آشنا شویم:

• مقاومت عالی در برابر خوردگی
• مقاوم در برابر حرارت
• استحکام در دمای پایین و خواص مکانیکی ویژه
• ایستادگی عالی در برابر ضربات وارده
• ماندگاری فوق العاده زیاد
• خواص مهرزنی و خمشی خوب
• قابلیت ماشینکاری و جوش پذیری بالا
• غیر قابل سخت شدن با عملیات حرارتی
• مقاومت در برابر دمای 800 درجه سانتیگراد و چقرمگی بالا
• مدول الاستیسیته استیل 304: 193-200 GPa یا 28000 – 29000ksi
• هدایت حرارتی فولاد ضد زنگ 304: 16.2W/m-K یا 112BTU-in/hr-ft²-°F
• فولادهای ضدزنگ فود گرید، برای پردازش، ذخیره سازی و حمل و نقل مواد غذایی گزینه‌ای مناسب بشمار می‌آید.

گریدهای 304L و 304H؛ نقش کربن در جوشکاری و دما

304L با کربن کمتر، احتمال تشکیل کاربید کروم و در نتیجه خوردگی بین دانه ای در مجاورت جوش را کاهش می دهد و برای سازه های جوشیِ در تماس با محیط خورنده، انتخاب جاافتاده ای است. 304H با کربن بالاتر، برای سرویس دمای بالا به خاطر استحکام خزشی بهتر پیشنهاد می شود. به بیان ساده، اگر کار شما جوش و محیط خورنده است، 304L منطقی تر است و اگر دماهای بالا عامل کلیدی است، 304H را بررسی کنید.

استیل گرید 316؛ وقتی کلرید وارد صحنه می شود

316 با افزودن مولیبدن (به طور معمول حدود 2 تا 3%) مقاومت به خوردگی حفره ای و شکافی را نسبت به 304 ارتقا می دهد و در مجاورت آب دریا، بخار شور، شوینده های کلردار، و تمیزکاری های مکرر با مواد اکسیدکننده، انتخاب مطمئن تری است.

از نظر ساخت نیز همچنان شکل پذیر و جوش پذیر می ماند. اگر محیط کار شما کلریدی است و زیبایی سطح یا بهداشت اهمیت دارد، ترجیح 316 بر 304 یک قاعده عملی محسوب می شود.

استیل گرید 316 یکی از انواع استیل ضد زنگ است از خانواده استیل‌های آستنیتیک می‌باشد و به دلیل ترکیب شیمیایی خاص و ویژگی‌های مکانیکی منحصر به فرد، در بسیاری از کاربردهای صنعتی و تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد. استیل 316 به خصوص در محیط‌های خورنده، دریایی، پزشکی، شیمیایی و دیگر برنامه‌هایی که مقاومت بالا در برابر خوردگی مورد نیاز است، استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها و مزایای استیل گرید 316 عبارتند از:

• مقاومت به خوردگی: استیل 316 به علت حاوی 2 تا 3% مولیبدن در ترکیب شیمیایی، دارای مقاومت بسیار بالا در برابر خوردگی است. این خاصیت آن را برای محیط‌های شور و دریایی مناسب می‌کند.
• مقاومت در برابر حرارت: استیل 316 دارای مقاومت قابل توجه در برابر حرارت است و می‌تواند در دماهای بالا (تا حدود 800 درجه سلسیوس) به کار برود.
• مقاومت در مقابل اثرات شیمیایی: استیل 316 به خوبی در برابر اثرات مواد شیمیایی مانند اسیدها، بازها و مواد شیمیایی خورنده مقاومت نشان می‌دهد.
• مقاومت مکانیکی مناسب: استیل 316 دارای مقاومت مکانیکی مناسب در برابر فشار، ضربه و تنش‌های مکانیکی مختلف است.
• مقاومت به اکسیداسیون: استیل 316 به علت حاوی کروم، مقاومت به اکسیداسیون و ایجاد پوسته اکسیدی خوبی دارد.
• کاربردهای گسترده: استیل 316 به دلیل ویژگی‌های خود، در صنایع مختلف از جمله نفت و گاز، صنایع شیمیایی، صنایع دریایی، پزشکی (مانند ابزارهای جراحی)، تجهیزات غذایی و غیره، استفاده می‌شود.
• شکل پذیری و جوش‌پذیری: استیل 316 به خوبی شکل‌پذیری و جوش‌پذیری دارد که این امکان را می‌دهد که به شکل‌ها و قطعات مختلف تبدیل شود.

استیل گرید 303؛ ماشینکاری سریع، مصالحه در خوردگی

استیل گرید 303 برای افزایش قابلیت ماشینکاری، مقدار کنترل شده ای گوگرد یا سلنیوم دارد. نتیجه، تراشه برداری و پرداخت آسان تر روی تراش و فرز است؛ اما همین افزودنی ها اندکی از مقاومت به خوردگی می کاهند و رفتار جوشکاری را حساس تر می کنند. اگر قطعات تراش خورِ پرتیراژ با بار محیطی ملایم دارید، 303 زمان ساخت را کم می کند؛ ولی برای قطعات جوشی یا محیط های خورنده، 304 گزینه مطمئن تری است.

استیل گرید 201؛ اقتصادی با محدودیت محیطی

201 با کاهش نیکل و افزایش منگنز/نیتروژن، هزینه را پایین می آورد و ظاهری شبیه 304 ارائه می کند. در محیط های خشک و ملایم قابل قبول است، اما در حضور رطوبت، کلرید و چرخه های شست وشو، احتمال لکه و زنگ سطحی بالاتر می رود. اگر کنترل هزینه اصل اول است و شرایط محیطی واقعاً ملایم است، 201 می تواند کفایت کند؛ در غیر این صورت هزینه نگهداری و تغییر ظاهر را باید پیش بینی کرد.

استیل گرید 310؛ متخصص دماهای بالا

310 با کروم و نیکل بالاتر نسبت به 304 و 316، در برابر پوسته پوسته شدن و اکسیداسیون در دماهای بالا پایدارتر است. برای قطعات درون کوره، مشعل ها، پوشش های داغ و جایی که تغییررنگ و اکسیداسیون سطحی در دمای زیاد دغدغه است، 310 انتخاب فنی درستی است. از سوی دیگر، شکل دهی و هزینه آن نسبت به 304 سنگین تر است و تنها زمانی توصیه می شود که «دما» واقعاً معیار اصلی باشد.

استیل گرید 430 و 409؛ فریتی های اقتصادی

430 فریتی، مغناطیسی و فاقد نیکل است؛ در محیط های داخلیِ خشک با تأکید بر زیبایی و هزینه، انتخابی اقتصادی است. جوش پذیری و شکل پذیری آن محدودتر از آستنیتی هاست و در محیط های مرطوب و کلریدی دوام سطحی کمتری نشان می دهد.

استیل 409 نیز فریتی و کم نیکل است و در سامانه های اگزوز و قطعاتی که توازن «کارکرد قابل قبول با هزینه کنترل شده» اهمیت دارد، کاربرد رایج دارد. باید پذیرفت که در برابر 304 و 316، این گریدها تعمدی «مصالحه بر خوردگی» می کنند.

استیل گرید 321 و 347؛ پایدارسازی برای جوش و دمای بالا

هردو گرید، نسخه های پایدارشده آستنیتی اند؛ 321 با تیتان و 347 با نیوبیوم. هدف، مهار رسوب کاربید کروم در مرز دانه ها و کاهش حساسیت به خوردگی بین دانه ای در قطعات جوشیِ دما بالا است. اگر با 304 در سرویس داغ و جوش های سنگین، تاریخچه خوردگی بین دانه ای داشته اید، بررسی 321 یا 347 می تواند راه حل قطعی باشد.

استیل گرید 2205 (دوپلکس) و 904L؛ وقتی کلرید «خیلی» جدی است

2205 به عنوان یک دوپلکس متداول، استحکام بالاتر از آستنیتی ها و مقاومت بسیار خوب در محیط های کلریدی ارائه می دهد و برای لوله کشی آب شور، مبدل ها و محیط های ترش گزینه استانداردی شده است. جوشکاری آن مهارت و کنترل دمایی دقیق می خواهد، اما نتیجه سرویس، نسبت به 316، در بسیاری از محیط های سخت، قابل اتکاتر است.

904L هم یک آستنیتیِ پرآلیاژ با نیکل و مولیبدن بالا و مقداری مس است که در برخی محیط های اسیدیِ کاهنده عملکرد خوبی دارد، ولی هزینه آن بالاست و تنها وقتی توجیه دارد که محیط واقعاً به آن نیاز داشته باشد.

تفاوت بین استیل گرید 304 و 316

ترکیب استیل 304 حاوی: «17.5 الی 19.5 درصد کروم و 8 الی 10.5% نیکل» است. درحالی که ورقهای گرید 316 حاوی «16.5 – 18.5 درصد کروم، 10 تا 13 درصد نیکل و 2 تا 2.5% مولیبدن» هستند. بلحاظ خواص، محتوای مولیبدن بالاتر، منجر به افزایش مقاومت در برابر خوردگی فولادهای درجه 316 می‌شود.

به همین علت فولاد ضد زنگ 316 نسبت به 304، مقاومت بیشتری در برابر حملات شیمیایی و اکسیداسیون دارد. درنظر داشته باشید که شکل پذیری استیل 304، بیشتر از مدلهای گرید 316 است.

نکته قابل توجه برای کارفرمایان اینجاست که فولاد ضد زنگ 304، مقرون به صرفه‌تر از استیل 316 است. اما این سوال همواره در میان کاربران مجازی و مشتریان حقیقی مطرح است که: استیل گرید 304 بهتر است یا 316؟. درپاسخ میتوان گفت که شما باید با توجه به شرایط مختلف، انتخاب نهائی‌تان را انجام دهید. مثلاَ در موارد زیر، فولادهای ضد زنگ گرید 316، میتوانند عملکرد بهتری داشته باشند:

• هنگامی که به یک محفظه یا جداره در فضای باز نیاز دارید (که در معرض عناصر مختلف قرار دارد)، 316 ماده بهتری است. چراکه می تواند طول عمر محصول را افزایش دهد و بسیار ایمن‌تر عمل کند.
• جایی که به استحکام و سختی بیشتری نیاز است.
• کاربردهایی با مقداری عناصر خورنده؛ مانند محیط های آب دریا و کاربردهای دریایی.

در مقابل، در موارد زیر عملکرد استیل 304 بهتر از گریدهای 316 خواهد بود:

• مواردی که شکل پذیری عالی مورد نیاز است.
• جایی که هزینه کمتری مورد نیاز است.

مقایسه فولاد ضد زنگ گرید 303 و 304

مقایسه‌ی گریدهای استیل 304 و 303، از چند بعد حائز اهمیت است:

• ترکیب:

مدلهای فولاد ضد زنگ 303 حاوی حداقل 17% کروم، 8% نیکل و 0.15% گوگرد / سلنیوم است. درسوی دیگر، استیل‌های 304، حاوی حداقل 18% کروم و 8% نیکل هستند.

• خواص:

افزودن گوگرد به گریدهای 303، کمی مقاومت در برابر خوردگی را کاهش می‌دهد. ولی قابلیت ماشینکاری فولاد ضد زنگ 303 افزایش پیدا میکند. بنابراین عملیاتهای ساخت ابتدایی برای 303 بیشتر از گرید 304 است. فولادهای 304 اما بسیار جوش پذیرتر بوده و مقاومت بالاتری در برابر خوردگی دارند.

• هزینه:

خرید فولاد ضد زنگ 303 کمی گران‌تر است.

• کاربرد:

بلحاظ کاربردهای گسترده و زمخت صنعتی، وضعیت فولاد ضدزنگ درجه 303 بهتر است. زیرا برای ساخت پیچ و مهره ها، چرخ دنده‌های هواپیما، اتصالات، بوش‌ها و غیره مورد استفاده قرار میگیرد. موضوع دکوراسیون اما میتواند معادلات را تا حدودی برهم بزند.

چراکه استیل درجه 304 برای کاربردهایی که برای زیبایی شناسی و تمیزی کلید هستند، از جمله معماری، مناسبتر هستند. پردازش مواد غذایی، بسته بندی و امور لوله کشی نیز با لوله استیل گریدهای 304 بیشتر انجام میگیرد.

استیل 304 در مقابل 300

بایستی بدانید که استیل های گرید 300 و 304، بخشی از خانواده صنعتی 8-18 بشمار می‌روند. این متریالها که با نام استیلهای 8 18 و 8/18 نیز شناخته میشوند، به سری هایی اشاره دارند که حاوی 18 درصد کروم و 8 درصد نیکل هستند. البته بطور دقیقتر، گریدهای 300 حاوی:

• 16 الی 30 درصد کروم؛ و
• 6 الی 35% نیکل

می‌باشند. با تغییر در ترکیبات فوق، میتوان حالت کاملاَ آستنیتی را برای این گرید بوجود آورد. درنتیجه واکنشی به عملیات حرارتی نشان ندهند. از پیش از عملیات ماشین کاری، سخت‌کاری روی این گونه‌ها صورت گرفته است. ولی بطور کلی دارای عملیات جوش و ماشین کاری پر سهولتی هستند. ویژگیهایی نظیر:

• تهیه بصورت باز پخت،
• ایستادگی عالی در برابر هرگونه خوردگی؛ و
• حفظ خاصیتها در دماهای بسیار زیاد،

موجب جلب توجه اهالی صنعت برای استفاده از استیل های گرید 300 شده است.

تفاوت بین استیل 304 و 201

فولاد ضد زنگ 304 حاوی کروم بیشتری است که به آن مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی می‌دهد. درحالیکه ورق استیل نوع 201 دارای سطح بالاتری از منگنز است. گرید 201 برای صنایعی مناسب‌تر است که به دوام بالاتر و در عین حال هزینه کمتری نیاز دارند. اگرچه که استیل گرید 210 بایستی در محیط هایی استفاده شوند که هیچگونه نگرانی برای قرار گرفتن در معرض عناصر خورنده، وجود نداشته باشد. مجموعاَ در باب مقایسه این دو گرید، به نکات زیر توجه داشته باشید:

• فولاد 304 دارای مقاومت در برابر خوردگی و عملکرد مهر زنی بالاتری نسبت به گرید 201 است.
• SS304 چقرمگی بهتری دارد.
• درجه 201 راحت تر زنگ می‌زند!!
• فولاد ضد زنگ 201 ارزان‌تر از 304 است.
• استیل 201 تیره تر از 304 به نظر میرسد.

مقایسه استیل گرید 310 و 304

از منظر ترکیبات، نوع 310 دارای محتوای کروم بالاتر (24-26 ٪) و همچنین محتوای نیکل بیشتر (19-22 ٪) در مقابل گرید 304 است. مدل‌های فولاد 304 بسیار انعطاف پذیر هستند و بایستی اشاره داشت که گرید 310، ماهیتاَ کمی سخت‌تر است. فولاد ضد زنگ 310 سختی پذیری، سایش و مقاومت در برابر خوردگی بیشتری نسبت به مدلهای استیل 304 دارد.

مهمترین کاربردهای استیلهای درجه 310 (S.Steel 310) مربوط به استفاده در:

• کوره‌ها،
• پره‌های فن و حلزونی اگزاست فن (از گریدهای مختلف استیل‌ها و همچنین پلیمرها ساخته میشوند)،
• لوله‌های تابشی،
• آویزهای لوله برای تصفیه نفت،
• دیگ‌های بخار،
• اجزای داخلی گازساز زغال‌سنگ،
• گلدان‌های سربی،
• ترموول‌ها،
• پیچ‌های انکر بولت نسوز،
• مشعل‌ها (برنر صنعتی)

و غیره می‌شود.

مهمترین تفاوتهای گریدهای 304H و 304L

تفاوت اصلی بین استیل های گرید 304H و 304L در درصد کربن است. هرچه محتوای کربن بالاتر باشد، مقاومت در برابر خوردگی درجه فولاد ضد زنگ پایینتر خواهد بود. همچنین قیمت‌ها نیز متفاوت می‌باشند.

• 304L نوعی استیل بسیار کم کربن با محتوای کربن در حدود 0.03٪ یا کمتر است. درسوی مقابل، گرید فولاد ضدزنگ 304H حاوی محتوای کربن 0.04٪ یا کمتر می‌باشد. بنابراین مقاومت خوردگی 304L در حالت تئوری، بهتر از گریدهای 304H است. بیاد داشته باشید که در عوض، 304H نسبت به همتای خود (304L) در برابر حساسیت مقاومتر خواهد بود.
• 304H نیازهای دمای بالا را برآورده می‌کند؛ بدون آنکه خواصش تغییر یابد. (هنگام قرار گرفتن در معرض دمای عملیاتی بیش از 800 درجه فارنهایت)
• استحکام تسلیم فولاد ضد زنگ 304 و 304L کمی بیشتر از گریدهای h است. استنلس استیل 304 دارای قدرت تسلیم 0.2٪ 42ksi (289 MPa) و 304L با قدرت تسلیم 0.2٪ 35ksi (241 MPa). شناخته میشوند.

مقایسه انواع فولاد ضد زنگ 430 با 304

جهت مقایسه ورقهای استیل 304 و گرید Steel 430، به نکات زیر توجه داشته باشید:

• ترکیب فولاد ضد زنگ 430 حاوی نیکل نیست. اما استیل گرید 304 دارای محتوای نیکل 8٪ تا 10.5٪ است.
• فولاد ضد زنگ گرید 430 مغناطیسی است؛ ولی 304 نیست.
• گریدهای 304 جوش پذیرتر و شکل پذیرتر هستند. عاملی که برای سازندگان صنعتی، بسیار مهم و حیاتی محسوب میشود.
• SS304 در حین کار سرد، سخت می شود.حال بایستی بدانید که این اتفاق برای گریدهای فولاد ضدزنگ 430 اتفاق نمی‌افتد.
• مدلهای درجه 430 از قابلیت ماشینکاری بیشتری بهره میبرند.
• قیمت استیل 304 بالاتر از 430 است و همچنین دارای مقاومت خوردگی بسیار بیشتری نسبت به 430 می‌باشد.
• فشار دادن و کشیدن استیل گرید 304 بسیار ساده تر است.

تفاوتهای استیل گرید 304 و 409

ترکیب استیل 409 حاوی 10.5٪ -11.75٪ کروم و 0.5٪ نیکل است. پیشتر به ترکیبات کروم و نیکل گریدهای 304 اشاره کرده بودیم. حائز اهمیت است که فولاد ضد زنگ 409ف می‌تواند تقریباً 90٪ آهن باشد. این در حالیست که فولاد ضد زنگ 304 دارای غلظت بسیار کمتری از آهن است.

به‌دلیل تفاوت ترکیب، زنگ زدگی سطح روی قطعه ماشینکاری‌شده از فولاد ضد زنگ 409 سریعتر است. بخاطر داشته باشید که استیل 304 نسبت به 409 در برابر زنگ زدگی مقاوم‌تر است. همچنین دارای طول عمر بیشتری نیز می باشد. عامل زیبایی نیز یکی از فاکتورهای همیشگی استفاده صنعتی از گریدهای 304 است. اما فولاد ضدزنگ 409 هرگز به خوبی آنها، براقیت و جلا پذیری ندارند.

ناگفته نماند که فولاد 409 برای خمش و چرخه حرارتی مناسب‌تر می‌باشد. ولی بازهم باید اشاره داشت که سختی استیل 304 بسیار بالاتر از گرید 409 و بسیاری از گریدهای دیگر است. استفاده از درجه‌های 409، میتواند هزینه نهایی ساخت تجهیزات صنعتی را کاهش دهد. (ارزانتر است)

راهنمای انتخاب بهترین گرید استیل

به‌عنوان یک فلز همه منظوره‌ی رایج، استیل 304 به راحتی در صنعت و البته محیط پیرامون ما دیده می‌شود. در بخش های بالا، فاکتورهایی نظیر:

• ترکیب،
• خواص،
• هزینه،
• کاربردها

و برخی جنبه های دیگر فولاد ضدزنگ 304 و دیگر گریدهای صنعتی مطرح را از نظر گذراندیم. باتوجه به مزایای گسترده استیل های 304، بیراه نیست که پراستفاده ترین گرید فولاد ضدزنگ در سرتاسر جهان بشمار می‌رود. مقایسه‌های فوق نشان داد که در بسیاری از پارامترها، گریدهای 304 برتر از همتایان خود می‌باشند.

اگرچه که بدلیل گران بودن این ورقها، غالباَ در مواردی که سازندگان قابلیت استفاده از متریال دیگری را نیز داشته باشند، دست مشتریان را برای انتخابی اقتصادی‌تر باز خواهند گذاشت.

بعنوان مثال گروه صنعتی ناب زیست در هنگام تولید دستگاه آب شیرین کن دریایی، علاوه بر نوع دستگاه، ظرفیت و دیگر آپشن‌های الکتریکی، در زمینه‌ی انتخاب جنس شاسی درونی و بیرونی کانتینر نیز حق انتخاب را برای مشتریان خود بوجود آورده است. چنانکه مشتریان میتوانند جنس شاسی آب شیرین کن موردنظر را از میان:

• پروفیل استنلس استیل 304؛
• و یا گالوانیزه گرم (متریال اقتصادی‌تر؛ اما با طول عمر و مقاومت اکسیداسیونی پایینتر)

انتخاب کنند. نتیجه اینکه:

اگر محیط شما کلریدی یا دریایی است و دوام در برابر خوردگی اولویت دارد، 316 معمولاً گزینه مطمئن تری از 304 است؛ همچون ساخت مخزن استیل.

برای دماهای خیلی بالا سراغ 310 بروید. در کاربری های تزیینی یا جایی که هزینه مهم است، 430 یا 201 بسته به محیط بدون خورنده می توانند اقتصادی تر باشند.

آیا پلیمرها جای استیل را گرفته‌اند؟

انواع گریدهای استیل اعم از 304 و 316 بسیار گران قیمت هستند. این درحالیست که پلیمرها که شامل:

• پلی اتیلن
• pvc
• پلی‌پروپیلن
• فایبرگلاس
• ABS
• پلی‌استر

و… میشوند، بسیار مقرون بصرفه و اقتصادی بشمار می‌روند. اما هدف از مقایسه این دو طیف متریال چیست؟!.

قطعاَ میدانید که استیل‌ها و پلیمرها، رقابت شدیدی در صنعت با یکدیگر دارند. رقابتی که در سایه‌ی ویژگی های مشترکی همچون: ضد زنگی، مقاومت شیمیایی بالا، مقاومت ضربه‌ای بالا، ماندگاری قابل توجه و… بدست آمده است.

اگرچه تفاوتهای بنیادینی نیز در میان آنها دیده میشود که برای انتخابشان در تولیدات صنعتی مختلف، قابل‌اهمیت است. بعنوان مثال زیبایی استیل موجب شده تا از آنها در ساخت انواع تجهیزات آشپزخانه صنعتی بهره گرفته شود. ضمن اینکه برای نگهداری بسیاری از اسیدها، بهتر است از استیلها در بدنه‌ی تانکرهای ذخیره ساز استفاده شود.

اگرچه برخی دیگر از مواد شیمیایی، در برخورد با استیل، قابلیت آزادسازی هیدروژن خواهند داشت. فلذا برای نگهداری اینگونه مواد اسیدی/شیمیایی، توصیه میشود از انواع مخزن اسید پلی اتیلن یا فایبرگلاس استفاده شود. ساخت بدنه‌ی تجهیزات صنعتی بزرگی که دائماَ با آب سر و کار دارند نیز با استفاده از پلیمرها، صورت می‌پذیرد. چراکه درصورت استفاده از فولادهای ضد زنگ، هزینه‌های وحشتناکی بر روی دست خریداران باقی می‌ماند!!.

نمونه بارز این محصولات بزرگ، برج خنک کننده است که غالباَ از جنس فایبرگلاس تولید میگردد. قطعات کوچک دستگاه‌ها همانند چرخ‌ها، جداره‌های داخلی بهداشتی، دستگیره‌ها و… نیز عمدتاَ از متریالهای پلیمری ساخته میشوند.

همچنین هزینه های آب بند کردن سازه هایی که با پلیمرها ساخته می شوند راحت تر و کمتر از عملیاتی است که قرار است روی تجهیزاتی که با گریدهای مختلف استیل ساخته می شوند، انجام شود.