سختی گیر مغناطیسی، کریستالهای کلسیم را خنثی میکند. با ایجاد میدان مغناطیسی باعث میشود یک جریان القایی ایجاد شده و بر یونهای کلسیم و کلسیم کربنات اثر میکند و کریستالهای کلسیم را به کریستالهای کلسیت آرگونیت تغییر می دهد.
اصولا مدل مغناطیسی سختی آب را حذف نمیکند. بلکه باعث میشود تمایل یونها به رسوب گذاری کمتر شود. پس در صنایعی که نیازمند به حذف سختی آب هستیم از این نوع استفاده نمی کنند.
سختی گیر مغناطیسی یک دیگر از محصولاتی است که برای گرفتن سختی آب بکار میرود. آب سخت دارای ماده معدنی بالایی است، که معمولاً از کلسیم و منیزیم تشکیل شده است. در حقیقت، اندازه گیری سختی آب در واحدهای مختلف بیان شده است که بیانگر میزان کربنات کلسیم در حجم معینی از آب است. واحدها شامل ppm (parts per million)، gpg (grains per gallon) یا mg / L است.
آب سخت لزوما بد نیست، اما می تواند مشکلاتی را برای لوله کشی ایجاد کند. این ماده می تواند رسوب سختی از کلسیم به نام scale را تشکیل دهد و بر روی شیرهای آب، سرهای حمام، ماشینهای ظرفشویی و عناصر گرمایش بخاری تأثیر بگذارد. این امر می تواند باعث کاهش جریان آب، راندمان گرمایش و لکه ها روی ظروف شود. تاثیر آب سخت را میتوان در تصویر زیر مشاهده کرد.
سختی گیر مغناطیسی آب چیست؟
آب مغناطیسی، آبی است که از یک میدان مغناطیسی عبور کرده است. دستگاه های تصفیه آب مغناطیسی سازگار با محیط زیست هستند و هزینه نصب کم دارند و هیچگونه نیازی به انرژی ندارند.
این دستگاه آب را برای عبور از یک میدان مغناطیسی قوی هدایت می کند. با قرار دادن دو آهنربا نئودیمیوم قوی در هر طرف لوله ورودی، تمام آب از یک میدان مغناطیسی قوی و یکنواخت عبور می کند.
از آب مغناطیسی می توان برای مصارف کشاورزی جهت افزایش عملکرد محصول، القاء جوانه زنی بذر و مصارف خانگی جهت شرب و شست و شو، دامداری به نفع سلامت دام و…. استفاده کرد. مواد شوینده هنگام ترکیب با آب مغناطیسی از افزایش اثربخشی برخوردار هستند و می توان میزان تمیز کننده مورد استفاده را با یک سوم تا یک چهارم کاهش داد.
سختی گیر مغناطیسی آب یک سیستم تصفیه آب است که با عبور از یک میدان مغناطیسی سختی آب را کاهش می دهد. این سیستم با استفاده از یک آهنربای قدرتمند در قسمت بیرونی لوله خود، یون های موجود در آب را قبل از ورود به سیستم لوله کشی تغییر می دهد. سختیگیرهای مغناطیسی برای نرم شدن آب از نمک استفاده نمی کنند.
با عبور آب از میدان مغناطیسی خاص، یون های کلسیم و منیزیم از نظر تئوری تغییر کرده و دیگر قادر به ایجاد رسوب نیستند. گرچه، سختیگیرهای مغناطیسی کلسیم و منیزیم، که عناصر سختی آب هستند و در لوله ها و اجزای دستگاه رسوب تشکیل می دهند، را حذف نمی کند.
مزایا، معایب و کاربردهای سختی گیر مغناطیسی
در ابتدا به بیان مزایا می پردازیم:
- یک گزینه کم مصرف برای نرم کردن آب هستند
- نسبت به برخی از گزینه های دیگر موجود در بازار از جمله نمونه های های مبتنی بر نمک، از نظر اقتصادی مقرون بصرفه تر میباشند
- ماندگاری طولانی دارند – در واقع، بستر فیلتراسیون یک سیستم مغناطیسی با کیفیت، ممکن است تا 40 سال دوام آورد.
- از آنجا که آنها از نمک استفاده نمی کنند، هیچ سدیمی به آب شرب شما اضافه نمی کند و آب برای نوشیدن و استفاده از آن برای آب دادن به گیاهان بی خطر می باشند.
- بسته به سختی آب برای نیازهای خانگی کافی باشد.
- به دلیل عدم وجود قطعات متحرک، نیازی به نگهداری ندارند.
- مواد معدنی ضروری در آب باقی می مانند.
- نیازی به نمک نیست و از این رو نمکی اضافی در آب تصفیه شده وجود ندارد.
- جلوگیری و از بین بردن رسوبات در لوله ها و سازه های حاوی آب.
کاربردهای سختی گیر مغناطیسی عبارتند از:
- از رسوب در لوله‌ها جلوگیری به عمل می آورد.
- افزایش انتقال حرارت در مبدلها.
- دفع رسوبات که از قبل در جداره‌ها وجود دارند.
- کاهش خوردگی در تجهیزات و افزایش عمر تجهیزات.
معایب استفاده از مدل مغناطیسی
- عدم امکان استفاده در سیستمهای متمرکز تصفیه آب.
- بازده پایین در آبهای با سختی بالا.
- مقرون بصرفه نبودن استفاده از مدل مغناطیسی در سیستمهای بزرگ همچون استخرهای عمومی
- عدم کارایی در آبهای دارای ناخالصی شیمیایی.
- بر خلاف سختی گیر رزینی جرم یون (کلسیم، منیزیم،…) را حذف نمیکند، بلکه با تغییر در آرایش مولکولی یونها، ساختار مولکولی عوامل سختی آب را به “بلور خنثی”تغییر می دهد.
سختی‌گیر الكترونيکی
در سختی گیرهای الكترونيكی امواج الکترونیکی به طور مداوم تغییر پیدا میکند. این امواج توسط دستگاه PAC توليد و از طريق آنتن‌هايي كه به دور لوله آب پيچانده مي شود به آب سخت داخل لوله انتقال داده میشود. تحت تاثير اين ميدان نمكهای محلول كه به صورت يون در آب هستند به شكل بلورهای ريز و معلق در می آيند.
تجمع اين ذرات هسته تشكيل دهنده بلور خنثی كربنات كلسيم به شكل رسوب معلق در آب را تشكيل می دهند كه فاقد خاصيت چسبندگی می‌باشد. لذا ديگر روی جدار داخلی لوله و تجهيزات رسوب تشكيل نمیشود و نيز به دليل بالا رفتن حلاليت آب رسوبهاي قبلی نيز در آب حل و تبديل به بلورهای معلق در آب میشود.
مطالب مرتبط: